(Voorlopig) toegestane gezondheidsclaims:*
- ondersteunt het behoud van een normaal cholesterol- en triglyceridengehalte
- is goed voor hart en bloedvaten
- helpt bij de bloedsuikerregulatie
- is goed voor de lever
* = Gezondheidsclaim in afwachting van goedkeuring door de Europese Commissie. Klik voor meer informatie.
Opname van berberine
Berberine blijft voor een deel in het maagdarmkanaal. Het laat gunstige bacteriën ongemoeid en kan dan ook uitstekend voorafgaan aan of gecombineerd worden met een probioticum. Na opname via het darmslijmvlies wordt het deels weer naar de darmholte gepompt, en deels in de darmwand of lever afgebroken. Dit verklaart dat de plasmaspiegel van berberine laag blijft. Maar studies hebben ook aangetoond dat berberine en metabolieten snel worden opgenomen door lever, nieren, spieren, longen, hersenen, hart, alvleesklier en vetweefsel. De berberinespiegel bleek in de meeste onderzochte weefsels vele malen hoger dan de bloedplasmaspiegel.
Werking van berberine*
Een belangrijk werkingsmechanisme van berberine is het activeren van AMPK (adenosinemonofosfaat geactiveerd proteïne kinase), wat wel de ‘metabole masterswitch’ wordt genoemd. Dit enzym speelt namelijk onder andere een rol in de glucose- en vetstofwisseling door het activeren van de opname en vervolgens oxidatie1 van glucose en vetzuren in de cel. Zo ondersteunt het de bloedsuikerregulatie en het normale vetmetabolisme. Dit draagt bij aan een normaal triglyceridengehalte in het bloed. Daarnaast is berberine ook gunstig voor het cholesterolgehalte, omdat het invloed heeft op de afbraak van cholesterol in galzuren, de vorming en uitscheiding van gal, en de uitscheiding van vrij cholesterol in gal. Gezonde cholesterol- en triglyceridengehaltes zijn belangrijk voor hart en bloedvaten. Berberine is ook goed voor een gezonde lever. Onderzoek toont aan dat berberine goed wordt opgenomen in de lever en de lipidenstofwisseling ter plaatse ondersteunt.
1 Oxidatie is een proces waarbij een stof elektronen afstaat aan een andere stof. Oxidatie van glucose en vetzuren vindt plaats in de cel (mitochondriën), waarbij energie wordt vrijgemaakt.